vrolijk

Gori ensceneert niet. Nooit meer. Sinds dat besluit eind jaren negentig heeft zijn fotografie zich in belangrijke mate ontwikkeld. Hij is steeds meer het leven gaan zoeken; een enscenering zou daar weinig van overlaten. Authentiek is een sleutelwoord. Het gaat bij deze fotograaf om mensen in hun omgeving, in hun cultuur, maar op de eerste plaats om de mensen - zoals ze zijn. En daarbij legt hij de nadruk op hun vrolijkheid, hun geluk. Zelfs bij een serie voor het Integraal Kanker Instituut – lacht de helft van de terminale patiënten. Het heeft met hemzelf te maken, want die spontane lach is wel echt. Hij zegt: ‘Je ziet de vrolijke zijde meestal alleen in de slechte reclame. Ik fotografeer de werkelijkheid. De momenten van onbezorgdheid, de lichtheid in het leven.’